De basis van de cursus Schrijf je helder is terug te voeren tot mijn jeugd. Eerder gaf ik al workshops op het raakvlak van meditatie, yoga en schrijven, maar nu besloot ik het uit te breiden tot een cursus om meer de diepte in te kunnen gaan. Al is het alleen al omdat een schrijfoefening van een leraar in de vijfde klas van de lagere school mij blijvend wist te inspireren.
Als kind schreef ik schriften vol. Mijn toneelstukken werden opgevoerd in de aula, tijdens schoolreisjes vertelde ik ’s avonds in de slaapzaal verhalen, en om de spanning op te bouwen deed ik net of een personage uit mijn verhaal rondliep in de zaal of aan de deur klopte. Ik zette het volle licht van mijn schijnwerper erop. Natuurlijk was er niets te zien, dus deed ik of we pech hadden en sloeg een ander pad in met mijn griezelverhaal. Het mooiste was dat het doodstil werd in de slaapzaal, door het verhaal dat ik ter plekke verzon.
Ik schreef omdat ik het zalig vond in mijn eigen fantasiewereld rond te dolen, om me af te sluiten van de wereld en mijn eigen imperium om me heen op te bouwen. Schriften kladderde ik vol. Maar waar de verhalen over gingen? Ik zou het niet meer weten en ik kom er niet meer achter ook. Want toen ik op kamers ging wonen, gooide mijn moeder mijn schriften weg.
Schrijven op muziek
Wat me wel is bijgebleven, is een schrijfles van meneer Van der Kolk, mijn leraar in de derde klas (de huidige groep 5). Een lange, beetje lijzige man met een ringbaardje, waar hij aan plukte vlak voor hij iets ging zeggen. Een leraar die het schrijven motiveerde, zoals meneer Campfens in de vierde klas oeverloos voorlas. Vooral uit Sjakie en de chocoladefabriek van Roald Dahl. We konden er geen genoeg van krijgen. Ik heb geluk gehad met zulke leraren, die aan de basis hebben gestaan van mijn professionele leven als schrijver.Ik moet een jaar of negen zijn geweest. Meneer Van der Kolk had pontificaal een pick-up neergezet in de klas. Hij droeg ons op onze handen voor de ogen te houden en te luisteren naar de muziek. Het was een klassieke muziekcompositie met veel hoge klanken. Welk stuk het was, heeft hij niet gezegd. Daar ging het ook niet om. We moesten luisteren, ogen dicht, en daarna meteen ons verhaal opschrijven. Ik dreef onmiddellijk weg, zonder nadenken stapte ik een andere wereld binnen. Mijn pen volgde mijn gedachten. Met schrijven ben ik nooit meer gestopt (nu dan vooral achter de PC) en muziek is me ook blijven inspireren.
Method writing
Bij elk boek hoort een bepaalde sfeer, met specifieke muziek. Tegenwoordig makkelijk te vinden via Spotify. Bij het werken aan de roman die dit najaar verschijnt, luisterde ik vaak naar cellomuziek. Ik ging zelfs op celloles om me beter in mijn hoofdpersoon – een celliste – in te leven. Method writing, als variant op method acting. Maar waar ik na anderhalf jaar van gestructureerd oefenen al blij ben als ik een mooie klank uit de cello haal, voel ik me in het schrijven volkomen vrij. Verhalen binnen laten stromen gebeurt zodra er ruimte is in mijn geest. En is die ruimte er niet, dan grijp ik terug naar de methode van meneer Van der Kolk: muziek op, ogen dicht, luisteren en kijken wat er opkomt. Soms is dat een verhaal, vaak ook gedachten die voorbijstromen en waar ik dan vol verwondering naar kan kijken. Schrijven om het schrijven. Daarnaast zijn er de meer ambachtelijke aspecten van het schrijven zoals structureren, een plot uitwerken, dialogen aanscherpen. Deze kneepjes leer je door veel te oefenen en hard te werken. Het maakt het vak boeiend.
Schrijven op muziek is een van de schrijftechnieken die aan bod komt in de cursus Schrijf je helder. Je gaat terug naar je bron, verkent je creativiteit. In de cursus combineren we schrijven met mediteren, maar we kijken ook hoe de gedachten werken in je hoofd, hoe je anders kunt kijken naar taal. Je leert op een speelse manier kijken naar jezelf. En dat geeft ruimte en helderheid. Laat je verrassen.
Interesse? Kijk dan op de bij Workhops of Agenda wanneer er een nieuwe cursus van start gaat.
Je kunt me ook mailen: info@christeljansen.nl
Recente reacties